Τι είναι ο Κερατόκωνος; 
Ο Κερατόκωνος είναι μια εξελικτική πάθηση του κερατοειδούς, του διαφανούς δηλαδή προσθίου τµήματος του οφθαλμού.
 Φυσιολογικά η επιφάνεια του έχει μια ομαλή καμπυλότητα. Στον κερατόκωνο, ο κερατοειδής είναι παραμορφωμένος εξαιτίας μιας προεξοχής στην επιφάνειά του που προσομοιάζει ένα μικρό λόφο (κώνος). Την προεξοχή αυτή, ο ασθενής δεν μπορεί να την δει ή να την καταλάβει µε άλλο τρόπο παρά µε την παραμόρφωση στον τρόπο που βλέπει.

Πως εκδηλώνεται;
Κύριο σύμπτωµα είναι η θολή όραση που δεν διορθώνεται µε γυαλιά. Ο κερατόκωνος συνήθως ξεκινάει προς το τέλος της εφηβείας και εξελίσσεται έως περίπου την ηλικία των 30-35 ετών. Οι ασθενείς παρατηρούν θόλωση όρασης και διαρκώς αυξανόμενη μυωπία και αστιγματισμό στη συνταγή των γυαλιών τους. Όσο η παραμόρφωση του κερατοειδούς προχωράει, χειροτερεύει και η όραση. Είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς αν ο κερατόκωνος θα επιδεινωθεί, αλλά σε γενικές γραμμές όσο μικρότερη η ηλικία έναρξης και όσο σοβαρότερης μορφής η πάθηση, τόσο πιθανότερη είναι μια προοδευτική επιδείνωση. Σε προχωρημένες καταστάσεις, μπορεί να συμβεί μια κατάσταση γνωστή ως «ύδρωπας». Χαρακτηρίζεται από ξαφνικό πόνο στο µάτι, ερυθρότητα και μείωση της όρασης που οφείλονται σε βλάβη στην εσωτερική επιφάνεια του κερατοειδούς. Συνήθως η κατάσταση αυτή υποχωρεί εντός ολίγων εβδομάδων αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παραμείνουν μόνιμες ουλές ή θολώσεις. 

Πως γίνεται η διάγνωση; 
Η διάγνωση του κερατοκώνου γίνεται κλινικά από τον οφθαλμίατρο και µε τοπογραφία του κερατοειδούς, όταν υπάρχει ένδειξη. Η τοπογραφία χαρτογραφεί την επιφάνεια του κερατοειδούς και μετράει επακριβώς την κερατοκωνική προεξοχή. 


Υπάρχει θεραπεία;
Μέχρι πριν μερικά χρόνια, οι ασθενείς µε κερατόκωνο φορούσαν φακούς επαφής µε σκοπό να βελτιώνουν µόνο την όρασή τους ή σε πολύ προχωρημένα στάδια, που η όραση ήταν χείριστη, υποβάλλονταν σε μεταμόσχευση κερατοειδούς δεν υπήρχε άλλος τρόπος να αντιμετωπιστεί η πάθηση. Νέες τεχνολογίες έχουν βελτιώσει την αντιμετώπιση του κερατοκώνου. 
Οι κερατοειδικοί δακτύλιοι είναι μικρά συνθετικά τμήματα δακτυλίου που τοποθετούνται σε τούνελ μέσα στον κερατοειδή. ∆εν διακρίνονται παρά µόνο µε προσεκτική παρακολούθηση. Σκοπός τους είναι η κατά το δυνατόν εξομάλυνση του κώνου στον πάσχοντα κερατοειδή. 
Η διασύνδεση κολλαγόνου (cross linking) αποτελεί μια σπουδαία καινοτόμο μέθοδο. Σκοπός της είναι να εμποδίσει την επιδείνωση του κερατοκώνου. Για το λόγο αυτό είναι καλύτερα να γίνεται στα αρχικά στάδια της πάθησης. Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται µόνο µία θεραπεία στον πάσχοντα οφθαλμό, αλλά μπορεί και να επαναληφθεί εάν αυτό κριθεί απαραίτητο. Πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία (σταγόνες) και δεν απαιτείται νοσηλεία του ασθενούς. 

---

Προσομοίωση όρασης με κερατόκωνο

Εξέταση τοπογραφίας κερατοειδούς